Matura z matematyki - ~ Równania kwadratowe
  Witamy!!!
  Liczby i ich zbiory:
  ~ Działania na zbiorach
  ~ Zbiór liczb rzeczywistych i jego podzbiory
  ~ Działania arytmetyczne na liczbach rzeczywistych
  ~ Potęga o wykładniku wymiernym
  ~ Oś liczbowa i układ współrzędnych na płaszczyźnie
  ~ Indukcja matemaczna
  ~ Wartość bezwzględna liczby
  ~ Przybliżenia liczbowe
  ~ Obliczenia procentowe
  Funkcje i ich własności:
  ~ Funkcja i jej własności
  ~ Sposoby określania funkcji
  ~ Własności funkcji
  ~ Dziedzina funkcji
  ~ Miejsca zerowe funkcji
  ~ Monotoniczność funkcji
  ~ Najmniejsza i największa wartość funkcji
  ~ Inne własności funkcji
  ~ Przekształcanie wykresów funkcji
  ~ Symetria względem osi OX
  ~ Symetria względem osi OY
  ~ Symetria względem środka układu współrzędnych
  ~ Translacja
  ~ Nałożenie wartości bezwzględnej
  Funkcja liniowa:
  ~ Wzór i wykres funkcji liniowej
  ~ Równanie liniowe z jedną niewiadomą
  ~ Nierówności liniowe z jedną niewiadomą
  ~ Układ równań z dwiema niewiadomymi
  ~ Układ równań z parametrem
  ~ Układ równań z trzema niewiadomymi
  Funkcja kwadratowa:
  ~ Wiadomości wstępne
  ~ Postać kanoniczna i wykres funkcji kwadratowej
  ~ Równania kwadratowe
  ~ Nierówności kwadratowe
  ~ Postać iloczynowa
  ~ Wzory Viete'a
  ~ Równania i nierówności z parametrem
  Wielomiany:
  ~ Definicja wielomianu
  ~ Działania na wielomianach
  ~ Dwumian Newtona
  ~ Rozkład wielomianu na czynniki
  ~ Twierdzenie Bezouta
  ~ Równania wielomianowe
  ~ Nierówności wielomianowe
  Funkcja wykładnicza i logarytmiczna
  ~Przypmnienie działań na potęgach
  ~Funkcja potęgowa i jej własności
  ~Rozwiązywanie równań i nierówności potęgowych
  ~Funkcja wykładnicza i jej własności
  ~Rozwiązywanie równań i nierówności wykładniczych
  ~Pojęcie i własności logarytmu
  ~Funkcja logarytmiczna
  ~Rozwiązywanie równań logarytmicznych
  ~Rozwiązywanie nierówności logarytmicznych
  Trygonometria
  ~Funkcje trygonometryczne kąta ostrego
  ~Miara łukowa kąta
  ~Funkcje trygonometryczne kąta dowolnego
  ~Własności funkcji trygonometrycznych
  ~Wykresy funkcji trygonometrycznych
  ~Tożsamości trygonometryczne
  ~Wzory redukcyjne
  ~Równania trygonometryczne
  ~Nierówności trygonometryczne
  Ciągi liczbowe
  ~Pojęcie ciągu
  ~Monotoniczność ciągu
  ~Ciąg arytmetyczny
  ~Ciąg geometryczny
  ~Suma częściowa ciągu
  ~Inne przykłady ciągów
  ~Rekurencja i indukcja matematyczna
  ~Granica ciągu liczbowego
  ~Procent składany, oprocentowanie lokat i kredytów
  Planimetria
  ~Zagadnienia ogólne
  ~Wielokąt foremny i wypukły
  ~Czworokąt
  ~Trapez
  ~Romb
  ~Równoległobok
  ~Kwadrat
  ~Prostokat
  ~Deltoid
  ~Trójkąt
  ~Okrąg dziewięciu punktów
  ~Trójkąt prostokątny
  ~Okrąg i koło
  Księga gości
  Kontakt
  Licznik

W skrócie

Wzory na miejsca zerowe
  • dla  Δ > 0  2 miejsca zerowe:  x_1=tfrac{-b-sqrt{Delta}}{2a}, ;; x_2=tfrac{-b+sqrt{Delta}}{2a},
  • dla  Δ = 0   1 miejsce zerowe:   x_0=tfrac{-b}{2a},
  • dla  Δ < 0   miejsca zerowe nie istnieją.
Metoda wyciągania wspólnego czynnika
  • równanie postaci np.   x2 + x = 0
  • przekształcamy do   x(x + 1) = 0, po czym rozwiązujemy:   x=0   oraz   (x+1) = 0.
Wzory skróconego mnożenia
  • np.  x^2+6x+9 = 0 ; ; rightarrow ;;(x+3)^2 = 0
  • np.  x^2-9 = 0 ; ; rightarrow ; ;(x+3)(x-3) = 0
Równanie dwukwadratowe
  • równanie postaci   ax^4 + bx^2 + c ,=, 0  rozwiązujemy metodą podstawiania,
  • przy założeniu   t = x2   rozwiązujemy   at^2 + bt + c ;=; 0,
  • uzyskane pierwiastki  t_{1},,t_{2},,t_{3},,t_{4},  które spełniają założenie (tzn. musi być t>0) są pierwiastkami równania dwukwadratowego.

Miejsca zerowe trójmianu kwadratowego

TWIERDZENIE

Dany jest trójmian kwadratowy  ax2 + bx + c  o współczynnikach rzeczywistych, anot=0.

1. Jeżeli  Delta~> 0, to trójmian ten ma 2 miejsca zerowe, które oblicza się ze wzorów:

x_1=frac{-b-sqrt{Delta}}{2a}, ;;; x_2=frac{-b+sqrt{Delta}}{2a}

2. Jeżeli  Delta~= 0, to trójmian ma jedno miejsce zerowe, poprzednie wzory sprowadzają się do:

x_0=frac{-b}{2a}

3. Jeżeli  Delta~< 0, to trójmian kwadratowy nie ma miejsc zerowych w zbiorze liczb rzeczywistych.


Dowód (informacje dodatkowe)

Wyjdźmy z postaci kanonicznej trójmianu, którą już wcześniej udowodniliśmy i przyrównajmy ją do zera, aby znaleźć miejsca zerowe:

aleft (x-pright )^2 + q = 0

 aleft (x+frac{b}{2a}right)^2 = frac{Delta}{4a} quad : a

 left (x+frac{b}{2a} right)^2 = frac{Delta}{4a^2}

Przyjrzyjmy się teraz podanej postaci. Po lewej stronie mamy wyrażenie nieujemne (bo: dowolna liczba (w nawiasie) podniesiona do kwadratu da nam liczbę dodatnią). Po prawej stronie mianownik wyrażenia jest zawsze dodatni (4a2 > 0). Wszystko więc zależy od licznika. Rozpatrzmy wszystkie przypadki:
1.
Gdy Δ < 0, to po prawej mamy wartość ujemną (iloraz dodatniej i ujemnej daje ujemną), a skoro po lewej mieliśmy wartość dodatnią - sprzeczność. Równość nie jest spełniona nigdy (w twierdzeniu: nie ma miejsc zerowych).
2.
Gdy Δ = 0, wyrażenie po prawej stronie przyjmuje wartość zero, otrzymujemy:

 left (x+frac{b}{2a} right )^2 = 0     / Pierwiastkujemy obustronnie x = frac{-b}{2a}
Jest to nasze miejsce zerowe. Zwróć uwagę, że jest to współrzędna wierzchołka paraboli funkcji (dlaczego?).
3.
Gdy Δ > 0, otrzymujemy:
 left (x+frac{b}{2a} right )^2 = frac{Delta}{4a^2}    / Pierwiastkujemy obustronnie i korzystamy z   sqrt{x^2} = |x| |x+frac{b}{2a}| = frac{sqrt{Delta}}{2a}
Rozwiązujemy równanie z wartością bezwzględną:

Przypadek 1: dla x+frac{b}{2a} > 0 - opuszczamy moduł bez zmiany znaku.x_{1}+frac{b}{2a} = frac{sqrt{Delta}}{2a}

x_{1} = frac{sqrt{Delta}}{2a} - frac{b}{2a}
x_{1} = frac{sqrt{Delta} - b}{2a} ; = frac{-b + sqrt{Delta}}{2a}

Przypadek 2: dla x+frac{b}{2a} < 0 - opuszczamy moduł ze zmianą znaku:-x_{2}-frac{b}{2a} = frac{sqrt{Delta}}{2a}

x_{2} = -frac{b}{2a} - frac{sqrt{Delta}}{2a}
x_{2} = frac{-b - sqrt{Delta}}{2a}
Tak więc, dla Δ > 0 rozwiązaniami są  x_{1} = tfrac{-b + sqrt{Delta}}{2a}   oraz   x_{2} = tfrac{-b - sqrt{Delta}}{2a}.

 

Przykłady - równania kwadratowe

Rozwiąż równania:

  • Przykład 1. x2 − 3x − 4 = 0
  • Przykład 2. x2 − 4 = 0
  • Przykład 3. x2 − 6x + 9 = 0
  • Przykład 4. x2 − 2x = 3x + 5
  • Przykład 5. x2 − 2x = 0
  • Przykład 6. x2 − 5x + 22 = 0
  • Przykład 7. x4 − 3x2 + 4 = 0 (równanie dwukwadratowe)
  • Przykład 8. x2 + 6x − 7 = 0
  • Przykład 9. x2 − 4 | x | − 12 = 0 (równanie z modułem)

Przykład 1

x2 − 3x − 4 = 0

Każde równanie kwadratowe można rozwiązać wykorzystując wyróżnik trójmianu kwadratowego. W powyższym przykładzie współczynniki a, b oraz c wynoszą:  a = 1,; b = -3,; c = -4.

 Delta~= b^2 - 4ac

Delta~ = (-3)^{2} - 4 cdot 1 cdot (-4)

Delta~ = 25

Teraz, gdy już wyliczyliśmy deltę, korzystamy ze wzorów na pierwiastki trójmianu kwadratowego (miejsca zerowe).

x_1=tfrac{-b-sqrt{Delta}}{2a}

x_1=frac{-(-3)-sqrt{25}}{2 cdot 1}

x_1=frac{3-5}{2} ;= -1

x_2=tfrac{-b+sqrt{Delta}}{2a}

x_2=frac{-(-3)+sqrt{25}}{2 cdot 1}

x_2=frac{3+5}{2} ; =4

Równanie ma więc dwa rozwiązania:  x_{1}=-1   i   x_{2}=4 .

Przykład 2

x2 − 4 = 0

Powyższe równanie można również rozwiązać przy użyciu delty, gdzie  a = 1,b = 0,c = − 4.  Aby jednak pokazać inne metody liczenia pierwiastków trójmianu, skorzystamy ze wzoru skróconego mnożenia:

 a^{2} - b^{2} = (a-b) cdot (a+b)

Korzystamy z niego i zamieniamy trójmian  x2 − 4 = 0  na postać iloczynową:

 (x-2) cdot (x+2) = 0

Z tego miejsca już możemy zobaczyć pierwiastki (miejsca zerowe). Jeśli zamiast x podstawimy 2 lub -2, równanie się wyzeruje (sprawdź!). Więc rozwiązaniami są:  2 oraz -2.

 

Przykład 3

x2 − 6x + 9 = 0

Powyższe równanie rozwiążemy dwoma sposobami. Przez deltę oraz przez wzór skróconego mnożenia.

Pierwszy sposób - przez deltę:

a = 1, ; b=-6, ; c=9

 Delta~= (-6)^2 - 4 cdot 1 cdot 9

 Delta~= 36 - 36 ; =0

Delta jest równa zeru, więc równanie ma jedno rozwiązanie:

x_{1} = frac{-b}{2a}

x_{1} = frac{-(-6)}{2} ; =3

Drugi sposób - przez wzór skróconego mnożenia:

 (a-b)^{2} = a^{2} - 2ab + b^{2}

Przyrównujemy w myślach   x2 − 6x + 9 = 0   i   a^{2} - 2ab + b^{2} ...
(x − 3)2 = x2 − 2 * 1 * 3 + 32

Otrzymujemy:

 (x-3)^{2} = 0

Podobnie jak w poprzednim przykładzie, widzimy miejsca zerowe. Jeśli podstawimy za x cyfrę 3, równanie się wyzeruje. Rozwiązaniem jest więc 3.

Uwaga: rozwiązywanie metodą wzorów skróconego mnożenia ma przydatną zaletę - przyspiesza obliczanie miejsc zerowych, można je niemal znajdować 'w pamięci'. Niestety, nie wszystkie równania dają się rozwiązać tym sposobem (wówczas trzeba wrócić do rozwiązywania z użyciem delty).

Przykład 4

x2 − 2x = 3x + 5

Najpierw przenosimy wszystkie wyrazy na jedną stronę (aby mieć 0 po drugiej stronie) i je redukujemy:

x2 − 5x − 5 = 0

a = 1, ; b=-5, ; c=-5

 Delta~= (-5)^2 - 4 cdot 1 cdot (-5) ; = 45

x_{1}=tfrac{-(-5)-sqrt{45}}{2}

x_{1}=tfrac{5-3sqrt{5}}{2} ; = ; tfrac{5}{2} - tfrac{3}{2}sqrt{5}

x_{2}=tfrac{-(-5)+sqrt{45}}{2}

x_{2}=tfrac{5+3sqrt{5}}{2} ; = ; tfrac{5}{2} + tfrac{3}{2}sqrt{5}

Rozwiązaniami tego równania są liczby    x_{1}=tfrac{5}{2} - tfrac{3}{2}sqrt{5}, ; ; ; x_{2}=tfrac{5}{2} + tfrac{3}{2}sqrt{5}

Przykład 5

x2 − 2x = 0

Powyższy przykład rozwiążemy poprzez wyciągnięcie wspólnego czynnika przed nawias:

 (-x^{2}-2x)=0

 x(-x-2)=0

Powyższe równanie zachodzi gdy:</br x = 0   lub   x − 2 = 0

Udało się nam więc wyznaczyć rozwiązania wyciągając x przed nawias i uzyskując 2 równania liniowe (których rozwiązania są rozwiązaniami naszego przykładu). Pierwiastkami są więc liczby 0 oraz -2. Uwaga: powyższy sposób rozumowania będzie niezbędny do rozkładania niektórych wielomianów na czynniki pierwsze. Taki sposób skraca także czas liczenia pierwiastków.

Przykład 6

x2 − 5x + 22 = 0

Policzmy deltę:

a = 1,b = − 5,c = 22

 Delta~= (-5)^{2} - 4 cdot 1 cdot 22

 Delta~= 25 - 88 ; = -63

Wystarczy zauważyć, że   Delta~<0  - równanie nie ma więc rozwiązań.

Przykład 7

x4 − 3x2 − 4 = 0

Powyższe równanie jest równaniem stopnia czwartego i jest nazywane równaniem dwukwadratowym. Można je rozwiązać poprzez wstawienie pomocniczej zmiennej t.

 t = x^{2}

Po podstawieniu otrzymamy następujące wyrażenie:

 t^{2}-3t-4=0

Tym sposobem, możemy rozwiązać pomocnicze równanie kwadratowe, a jego pierwiastki (o ile będą spełniały przyjęte założenie) będą też pierwiastkami równania dwukwadratowego.

Dalej rozwiązujemy, wyznaczając pierwiastki   t_{1}   oraz   t_{2} .

 Delta~= (-3)^{2} - 4 cdot 1 cdot (-4) ; = 25

t_{1}=frac{-(-3)-sqrt{25}}{2} ; = -1

t_{2}=frac{-(-3)+sqrt{25}}{2} ; = 4

Wyliczyliśmy wartości zmiennych pomocniczych. Jednak mamy policzyć wartość x. Wróćmy więc do równania (a jednośnie naszego założenia):

 t = x^{2}

Jeśli podstawimy obliczone wcześniej wartości, będziemy w stanie policzyć x.

Najpierw, dla t=-1

 -1 = x^{2}

Otrzymaliśmy następna funkcję kwadratową, która musimy rozwiązać by obliczyć wartość x.

 x^{2}+1=0

Powyższe równanie nie ma pierwiastków, ponieważ Delta~<0 Zauważmy, że samo równanie    -1 = x^{2}   jest sprzeczne - wartość podniesiona do kwadratu nigdy nie będzie liczbą ujemną.

Podstawmy więc drugą wartość t równą 4.

 4 = x^{2}

 x^{2}-4=0

Korzystamy z wzorów skr. mnożenia i otrzymujemy    (x-2)(x+2)=0

Równanie ma dwa rozwiązania: x1 = 2 i x2 = − 2 (patrz na przykład nr.2).

Po obliczeniu pierwiastków x1 i x2 dochodzimy do wniosku, że całe równanie ma tylko dwa rozwiązania chociaż równanie stopnia czwartego może mieć tych rozwiązań 4. Bardzo ważną rzeczą jest to, że rozwiązania t ujemne nie spełniają równania. Dlatego też przy stawianiu założenia  t = x^{2} można dodać warunek  t ge 0 . Warunek ten sam wyjdzie podczas podstawiania wartości t (tak jak w przykładzie), jednak taki sposób jest wygodniejszy. Można więc powiedzieć, że równanie dwukwadratowe będzie miało 4 pierwiastki wtedy i tylko wtedy, gdy po podstawieniu zmiennej pomocniczej otrzymamy 2 pierwiastki dodatnie.

Przykład 8

 

x2 + 6x − 7 = 0

Ten przykład zrobimy dosyć nietypowym sposobem. Pomimo, że nie można tutaj zastosować bezpośrednio wzoru skróconego mnożenia to użyjemy go - w "sprytny" sposób.

x2 + 6x − 7 = 0 (*)     - Podane wyrażenie oznaczamy jako (*) w celu uzyskania większej czytelności.

"Zwińmy" to wyrażenie za pomocą wzoru:

(x + 3)2 = 0 (**)

Powyższe wyrażenie nie jest równoważne wyrażeniu pierwotnemu (*). Po podniesieniu do potęgi otrzymamy bowiem: (x + 3)2 = x2 + 6x + 9. Uparcie chcemy jednak przejść z (*) do (**), aby jednak postawić znak równości, trzeba jedno z nich "wyrównać".

Skoro mamy otrzymać x2 + 6x − 7, to odejmijmy 16 od równania (**) - żeby "przywrócić równowagę":   (x + 3)2 − 16

Popatrzmy na to teraz: Po podniesieniu do potęgi i odjęciu 16 otrzymamy x2 + 6x − 7 = 0. Jest to przecież nasze pierwsze równanie, (*). Czyli, można powiedzieć, że "zwinęliśmy", a następnie "wyrównaliśmy" to wyrażenie (zwróć uwagę, że jest to postać kanoniczna funkcji!).
Możemy więc zapisać:   x2 + 6x − 7 = (x + 3)2 − 16.
Teraz po kolei liczymy:

(x + 3)2 − 16 = 0

(x + 3)2 = 16     / Pierwiastkujemy obustronnie

 sqrt{(x+3)^2} = sqrt{16}

 sqrt{(x+3)^2} = 4

Korzystamy z własności:    sqrt{x^2} = |x| ,  po czym zostaje nam obliczyć równanie z wart. bezwzględną.

| x + 3 | = 4

 x_{1} = -7, ; ; x_{2} = 1

W ten sposób policzyliśmy pierwiastki równania w nieco nietypowy sposób. Oczywiście, można przecież wszystko wyliczyć przez deltę, jednak taki sposób bardzo rozwija umiejętność rachowania. Pozwala także zrozumieć "naturę" funkcji kwadratowej oraz rozwija w nas umiejętność logicznego stosowania wzorów skróconego mnożenia. (umiejętności te mogą być przydatne przy rozwiązywaniu równań wielomianowych itd.)

Przykład 9

 

x^2 - 4|x| - 12 ;=; 0

Żeby rozwiązać takie równanie, trzeba rozważyć dwa przypadki. Pierwszy, gdy x ge 0 i drugi, gdy x < 0.

1 przypadek dla x ge 0

Opuszczamy wartość bezwzględną bez zmiany znaku:
x2 − 4x − 12 = 0
Teraz rozwiązujemy tak, jak każde inne równanie. Ważne: na końcu porównujemy rozwiązania z założeniem x ge 0.
Delta = (-4)^2 - 4 cdot 1 cdot (-12) = 64
x_{1} = frac{-(-4) - sqrt{64}}{2} = frac{4 - 8}{2} = -2
x_{2} = frac{-(-4) + sqrt{64}}{2} = frac{4 + 8}{2} = 6

Wynikami pierwszego przypadku są liczby "-2" i "6". Jednak "-2" nie spełnia naszego początkowego założenia x ge 0, więc nie jest rozwiązaniem.

2 przypadek: dla  x < 0,

Opuszczamy wartość bezwzględną ze zmianą znaku w części pod modułem.
x2 + 4x − 12 = 0
Delta = (-4)^2 - 4 cdot 1 cdot (-12) = 64
x_{1} = frac{-4 - sqrt{64}}{2} = frac{-4 - 8}{2} = -6
x_{2} = frac{-4 + sqrt{64}}{2} = frac{-4 + 8}{2} = 2
Teraz x2 nie spełnia naszego założenia (x<0). Odrzucamy go więc.

Podsumowując, dochodzimy do wniosku, że równanie ma dwa rozwiązania:  x1 = 6  i  x2 = − 6.

Dzisiaj stronę odwiedzjużiło 18607 odwiedzający
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja