Matura z matematyki - ~ Nierówności kwadratowe
  Witamy!!!
  Liczby i ich zbiory:
  ~ Działania na zbiorach
  ~ Zbiór liczb rzeczywistych i jego podzbiory
  ~ Działania arytmetyczne na liczbach rzeczywistych
  ~ Potęga o wykładniku wymiernym
  ~ Oś liczbowa i układ współrzędnych na płaszczyźnie
  ~ Indukcja matemaczna
  ~ Wartość bezwzględna liczby
  ~ Przybliżenia liczbowe
  ~ Obliczenia procentowe
  Funkcje i ich własności:
  ~ Funkcja i jej własności
  ~ Sposoby określania funkcji
  ~ Własności funkcji
  ~ Dziedzina funkcji
  ~ Miejsca zerowe funkcji
  ~ Monotoniczność funkcji
  ~ Najmniejsza i największa wartość funkcji
  ~ Inne własności funkcji
  ~ Przekształcanie wykresów funkcji
  ~ Symetria względem osi OX
  ~ Symetria względem osi OY
  ~ Symetria względem środka układu współrzędnych
  ~ Translacja
  ~ Nałożenie wartości bezwzględnej
  Funkcja liniowa:
  ~ Wzór i wykres funkcji liniowej
  ~ Równanie liniowe z jedną niewiadomą
  ~ Nierówności liniowe z jedną niewiadomą
  ~ Układ równań z dwiema niewiadomymi
  ~ Układ równań z parametrem
  ~ Układ równań z trzema niewiadomymi
  Funkcja kwadratowa:
  ~ Wiadomości wstępne
  ~ Postać kanoniczna i wykres funkcji kwadratowej
  ~ Równania kwadratowe
  ~ Nierówności kwadratowe
  ~ Postać iloczynowa
  ~ Wzory Viete'a
  ~ Równania i nierówności z parametrem
  Wielomiany:
  ~ Definicja wielomianu
  ~ Działania na wielomianach
  ~ Dwumian Newtona
  ~ Rozkład wielomianu na czynniki
  ~ Twierdzenie Bezouta
  ~ Równania wielomianowe
  ~ Nierówności wielomianowe
  Funkcja wykładnicza i logarytmiczna
  ~Przypmnienie działań na potęgach
  ~Funkcja potęgowa i jej własności
  ~Rozwiązywanie równań i nierówności potęgowych
  ~Funkcja wykładnicza i jej własności
  ~Rozwiązywanie równań i nierówności wykładniczych
  ~Pojęcie i własności logarytmu
  ~Funkcja logarytmiczna
  ~Rozwiązywanie równań logarytmicznych
  ~Rozwiązywanie nierówności logarytmicznych
  Trygonometria
  ~Funkcje trygonometryczne kąta ostrego
  ~Miara łukowa kąta
  ~Funkcje trygonometryczne kąta dowolnego
  ~Własności funkcji trygonometrycznych
  ~Wykresy funkcji trygonometrycznych
  ~Tożsamości trygonometryczne
  ~Wzory redukcyjne
  ~Równania trygonometryczne
  ~Nierówności trygonometryczne
  Ciągi liczbowe
  ~Pojęcie ciągu
  ~Monotoniczność ciągu
  ~Ciąg arytmetyczny
  ~Ciąg geometryczny
  ~Suma częściowa ciągu
  ~Inne przykłady ciągów
  ~Rekurencja i indukcja matematyczna
  ~Granica ciągu liczbowego
  ~Procent składany, oprocentowanie lokat i kredytów
  Planimetria
  ~Zagadnienia ogólne
  ~Wielokąt foremny i wypukły
  ~Czworokąt
  ~Trapez
  ~Romb
  ~Równoległobok
  ~Kwadrat
  ~Prostokat
  ~Deltoid
  ~Trójkąt
  ~Okrąg dziewięciu punktów
  ~Trójkąt prostokątny
  ~Okrąg i koło
  Księga gości
  Kontakt
  Licznik

W skrócie

Znalezienie rozwiązania nierówności polega na
  • obliczeniu miejsc zerowych,
  • narysowaniu szkicu wykresu funkcji,
  • wyznaczeniu przedziału, który spełnia nierówność, przy pomocy wykresu.
Dla nierówności dwukwadratowych
  • rozwiązujemy nierówność ze zmienną pomocniczą (np. t = x2),
  • uzyskane rozwiązania dla t zamieniamy na nierówności i podstawiamy x2. Rozwiązania otrzymanych nierówności są rozwiązaniem nierówności dwukwadratowej.
  • np.   t in (4; 5) ; rightarrow ; t>4, , t<5 ; rightarrow ; x^2>4, , x^2<5     i obliczamy.

Nierówności kwadratowe

 
  • Przykład 1. x2 − 2x − 15 > 0
  • Przykład 2.  -x^2- 4x + 45 ge 0
  • Przykład 3. x2 − 5x + 8 < 0
  • Przykład 4. x2 − 6x − 10 < 0
  • Przykład 5. x4 + 13x2 + 36 > 0
  • Przykład 6. x2 + 4x − 12 < 0

W poprzednim rozdziale dowiedziałeś się, jak rozwiązywać równania kwadratowe. Nierówności kwadratowe rozwiązuję się w nieco odmienny sposób. Poniżej przedstawię podstawowy schemat:

  1. Obliczenie delty i miejsc zerowych
  2. Naszkicowanie prostego wykresu funkcji
  3. Odczytanie z wykresu kiedy nierówność jest spełniona.

Jak zauważyłeś, doszedł nowy element - szkicowanie wykresu. Rozwiążmy sobie przykładową funkcję.

Przykład 1

x2 − 2x − 15 > 0

Jak przy równościach liczymy deltę i miejsca zerowe:

Delta = (-2)^2 - 4 cdot 1 cdot (-15) = 64

x_{1} = frac{-(-2)-sqrt{64}}{2} = -3

x_{2} = frac{-(-2)+sqrt{64}}{2} = 5

Teraz naszkicujmy prowizoryczny wykres wyrażenia po lewej stronie nierówności. Rysujemy parabole, wiemy o niej, że ramiona są skierowane w górę (a>0) oraz że przecina oś OX w 2 miejscach (Δ > 0), wcześniej obliczonych:

Grafika:nierownosc1.jpg

Patrzymy na wykres i odczytujemy z niego, kiedy wykres funkcji znajdują się nad osią OX (rozwiązujemy bowiem nierówność f(x)>0), czyli kiedy funkcja przyjmuje wartości dodatnie. Oczywiście wówczas gdy x jest mniejszy od -3 lub większy od 5 (na wykresie -tam, gdzie występuje znak "+"). Zapisujemy to więc:

 x in (-infty, -3) cup (5, +infty)

W tym miejscu trzeba zwrócić uwagę na parę istotnych szczegółów:

-Nawiasy są "otwarte" ponieważ 0 nie należy do zbioru rozwiązań (f(-3)=0 nie spełnia nierówności f(x)>0),

-infty - nawias po stronie tego oznaczenia jest zawsze otwarty,

-W równaniach rozwiązaniami były pojedyncze liczby. Tutaj rozwiązaniami jest ich cały zbiór.

Przykład 2

 -x^2 - 4x + 45 ge 0

Podany przykład rozwiążemy podobnie jak poprzedni (według tego samego schematu).

Delta = (-4)^2 - 4 cdot (-1) cdot (45) = 16 + 180 = 196

x_{1} = frac{-(-4) - sqrt{196}}{-2} = frac{4-14}{-2} = 5

x_{2} = frac{-(-4) + sqrt{196}}{-2} = frac{4+14}{-2} = -9

Robimy szkic (a<0 więc ramiona są skierowane w dół):

Grafika:Nierownosc2.jpg

Widzimy, że wykres jest ponad osią OX w przedziale od -9 do 5. Rozwiązaniem jest więc:

 xin <-9, 5>

Nawiasy są domknięte, ponieważ 0 należy do zbioru rozwiązań nierówności (f(-9)=0 spełnia nierówność  f(x) ge 0.

 

Przykład 3

x2 − 5x + 8 < 0

Delta = (-5)^2 - 4 cdot 1 cdot 8 = 25 - 32 = -7

Delta < 0 - czyli wykres nie ma punktów wspólnych z osią OX. Naszkicujmy wykres:

Grafika:Wykres3.PNG

Parabola w całości znajduję się ponad osią OX. Stąd wniosek, że nierówność nigdy nie jest spełniona. Nie ma rozwiązań, więc:

 x in varnothing

Przykład 4

x2 − 6x − 10 < 0

Delta = (-6)^2 - 4 cdot (-1) cdot (-10) = 36 - 40 = -4

Delta < 0 - znowu nie ma miejsc wspólnych z osią OX. Szkicujemy pomocniczy wykres (a < 0):

Grafika:Wykres4.PNG

Wykres w całości znajduję się pod osią OX. Oznacza to, że nierówność jest spełniona zawsze.

 x in R

Przykład 5

 x^4 - 13x^2 + 36 ,>, 0

Przy okazji omawiania równań kwadratowych poznałeś równanie dwukwadratowe. Teraz rozwiążemy nierówność dwukwadratową, w podobny sposób jak równanie.

t = x^2; ;; t ge 0

t^2 - 13t + 36 ,>, 0

Delta = (-13)^2 - 4 cdot 1 cdot 36 = 25

sqrt{Delta} = 5

t_{1} = frac{13 - 5}{2} = 4

t_{2} = frac{13 + 5}{2} = 9

UWAGA!
To, że policzyliśmy wartości t1  i  t2 nie oznacza, że już w tym miejscu korzystamy z założenia t = x2 w taki sposób, w jaki używaliśmy go przy równaniach, bowiem jeśli tak to zrobimy, to otrzymane wyniki będą nieprawidłowe! Właśnie tutaj ukazuje się nam różnica pomiędzy równaniami i nierównościami dwukwadratowymi!

Szkicujemy wykres funkcji t2 − 13t + 36 > 0 i zaznaczamy część dodatnią:

Grafika:Wykres5.PNG

Rozwiązaniem jest:

t in (-infty, 4) cup (9, +infty)

Rozwiązaliśmy nierówność ze zmienną pomocniczą t. Potrzeba nam jednak rozwiązać nierówność ze zmienną x. Zapiszmy powyższe rozwiązanie jako koniunkcję dwóch nierówności (zamiast przedziałów):

 t < 4  lub   t > 9

Podstawiamy  t = x2  i rozwiązujemy dwie nierówności:

 x^2 < 4  lub   x^2 > 9

1.    x^2 < 4

 (x-2)(x+2) < 0
 x in (-2,2) (pomijamy rysowanie wykresu)

2.    x^2 > 9

 (x-3)(x+3) > 0
 x in (-infty, -3) cup (3, +infty) (także pomijamy rysowanie wykresu)

Rozwiązaniem jest suma rozwiązań 1. i 2.:

 x in (-infty, -3) cup (-2,2) cup (3, +infty)

Przykład 6

x2 + 4x − 12 < 0

Ten przykład rozwiążemy nieco innym sposobem niż poprzednie - bez szkicowania wykresu, za pomocą alternatywy układów. Zanim go jednak zaczniesz analizować, przeczytaj informacje o postaci iloczynowej, bowiem właśnie ten element wykorzystamy przy rozwiązaniu tej nierówności.

Delta = 4^2 - 4 cdot 1 cdot (-12) = 64

sqrt{Delta} = 8

x_{1} = frac{-4 - 8}{2} = -6

x_{2} = frac{-4 + 8}{2} = 2

Teraz zamieniamy nierówność na postać iloczynową:

(x − (x1))(xx2) < 0

(x + 6)(x − 2) < 0

Całe wyrażenie jest ujemne gdy:

  1. (x+6) jest dodatnie i (x-2) ujemne lub
  2. (x+6) jest ujemne i (x-2) dodatnie

(iloczyn dowolnej liczby ujemnej, przez liczbę dodatnią jest zawsze ujemny, i na odwrót). Tworzymy w ten sposób alternatywę układów, która wygląda następująco:

begin{cases} x+6 > 0  x-2 < 0 end{cases} lub begin{cases} x+6 < 0  x-2 > 0 end{cases}

czyli

begin{cases} x > -6  x < 2 end{cases} lub begin{cases} x < -6  x > 2 end{cases}

Rozwiązaniem pierwszego układu jest x in (-6,2) , natomiast drugi układ jest sprzeczny. Rozwiązaniem jest więc:

x in (-6,2)

Dzisiaj stronę odwiedzjużiło 18566 odwiedzający
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja