DEFINICJA
Miejscem zerowym funkcji nazywamy taki argument, dla którego wartość funkcji jest równa 0 (czyli f(x) = 0).
Na wykresie funkcji f miejscami zerowymi będą miejsca przecięcia wykresu funkcji z osią OX.
Przykład 1
Funkcja f(x) = x + 2 ma jedno miejsce zerowe dla x = − 2. Możemy to zaobserwować na wykresie albo rozwiązać równanie f(x) = 0:
- x + 2 = 0
- x = − 2

Nie wszystkie funkcje posiadają miejsca zerowe. Pokazuje nam to kolejny przykład.
Przykład 2
Funkcja f(x) = x + 3, gdzie
nie posiada miejsc zerowych. Widać to na wykresie: 
Możemy również sprawdzić to algebraicznie:

Przykład 3
Wyznaczmy miejsca zerowe funkcji f(x) = 2(x − 2)(x + 3).

- możemy obustronnie dzielić przez 2 i otrzymujemy

Zatem
.
Przykład 4
Znajdźmy wszystkie x dla których f(x) = 0, a f(x) = 9 − x2. Czyli:

- x2 − 9 = 0
- Korzystając, ze wzorów skróconego mnożenia (x − a)(x + a) = x2 − a2 otrzymujemy:
- (x − 3)(x + 3) = 0, czyli x − 3 = 0 lub x + 3 = 0.
Zatem f(x) = 0, gdy x = 3 lub x = − 3.
Przykład 5
Wyznaczmy miejsca zerowe funkcji
.
Dla x < − 1 (czyli x + 1 < 0), funkcję f można wyrażać jako f(x) = − (x + 1) + ( − (x − 3)) − 4 = − 2x − 2. Ta funkcja nie ma miejsc zerowych w zbiorze {x:x < − 1}.
Dla x > 3 (czyli x − 3 > 0), funkcję f można wyrażać jako f(x) = (x + 1) + (x − 3) − 4 = 2x − 6. Ta funkcja nie ma miejsc zerowych w zbiorze {x:x > 3}.
Dla
(czyli
i
. funkcja f(x) = (x + 1) + ( − (x − 3)) − 4 = 0 jest stała z wartością 0.
Zatem f(x) = 0, gdy
.