Pojęcie funkcji
Zanim zaznajomimy się z formalną definicją funkcji, poznajmy kilka przykładów funkcji:
-
Przykład 1
- Ucząc się słów z języka angielskiego i ich polskich odpowiedników mamy do czynienia ze swoistą funkcją. Na przykład słysząc dog myślimy pies, słysząc cow - krowa, a horse - koń. Podobne „zjawisko” występuje w matematyce. Moglibyśmy zapisać f(dog)=pies, f(cow)=krowa, f(horse)=koń (choć być może taki zapis niektórym nie przypadłby do gustu). Wówczas funkcja f byłaby odwzorowaniem, która pewnemu wyrazowi angielskiemu przyporządkowuje wyraz z języka polskiego. Matematycznie moglibyśmy zapisać tak
, gdzie Sangielski to zbiór angielskich słówek i analogicznie Spolski - zbiór polskich słówek.
-
Przykład 2
- Każdej osobie w pewnej klasie jest przyporządkowany pewien numer z dziennika.
-
Przykład 3
- Każdej liczbie możemy przyporządkować jej trzykrotność.
Podając te przykłady pominęliśmy jeden ważny warunek, aby pewne przyporządkowanie było funkcją. Otóż każdemu elementowi z jednego zbioru przyporządkowujemy dokładnie jeden element z drugiego. Co to oznacza? Odwołując się do naszego pierwszego przykładu, dla pewnego słówka (elementu) ze zbioru Sangielski(zbiór angielskich słówek) musimy wybrać dokładnie jedno słówko z Spolski(zbiór polskich słówek), czyli musielibyśmy założyć, że istnieje dokładnie jedno tłumaczenie pewnego słówka z języka angielskiego na język polski. Spójrzmy teraz na definicję funkcji:
DEFINICJA
Funkcją f ze zbioru X w zbiór Y nazywamy takie odwzorowanie, w którym każdemu elementowi ze zbioru X został przyporządkowany dokładnie jeden element ze zbioru Y. Taką funkcję oznaczamy przez
.
Zbiór X jest nazywany dziedziną funkcji, a zbiór Y przeciwdziedziną.
W przykładzie pierwszym dziedziną funkcji jest Sangielski, a przeciwdziedziną Spolski.
DEFINICJA
Zbiór wartości funkcji jest to zbiór tych wszystkich y, które funkcja przyjmuje jako swoje wartości.
Przykład 4.
Każdej liczbie całkowitej możemy przyporządkować liczbę przeciwną do niej. W tym przypadku dziedziną jest zbiór liczb całkowitych –
, a przeciwdziedziną także zbiór liczb całkowitych –
.
Przykład 5.
Zobaczmy na poniższy graf przedstawiający pewną funkcję.

Łatwo zauważyć, że dziedziną jest X = { − 1,0,1,2,3} a przeciwdziedziną jest zbiór Y = {0,1,3,4,5,6,9}. Zbiorem wartości tej funkcji jest ZWf = {0,1,4,9}, są to te elementy ze zbioru Y, które zostały połączone strzałką. Każdemu elementowi ze zbioru X musi zostać przyporządkowany dokładnie jeden element, dlatego wszystkie elementy ze zbioru X muszą być początkiem dokładnie jednej strzałki, ale nie na wszystkie elementy ze zbioru Y muszą być połączone z grotą pewnej strzały np. w tym przykładzie 5,6 i 3. Z grafu widzimy, że: f( − 1) = 1, f(0) = 0, f(1) = 1, f(2) = 4 i f(3) = 9. Nie możemy nic powiedzieć o wartości funkcji f(6) czy też f(-2), ponieważ liczba 6 ani -2 nie należy do dziedziny funkcji, dlatego też dla tych wartości funkcja nie jest zdefiniowana.
Przykład 6.

Dziedziną funkcji jest zbiór X = {1,2,3,4,5}, a przeciwdziedziną jest zbiór różnych kolorowych figur. Zbiorem wartości ZW tej funkcji jest zbiór zawierający niebieską i pomarańczową gwiazdę, trójkąt, a także prostokąt.
Przykład 7.
Nie każde odwzorowanie jest funkcją:

Graf ten nie przedstawia funkcji, ponieważ element d ze zbioru X jest połączony nie z jednym, tylko z dwoma elementami ze zbioru Y – z elementem g i h.